Inleiding
Kippen mogen zeker niet ontbreken in een volwaardige, ecologische kringlooptuin.
Ze verwerken een groot deel van je tuinafval, zorgen voor kwaliteitsmest en voorzien je gedurende het grootste deel van het jaar van heerlijke scharreleitjes.
Oorspronkelijk hielden we hybride leghennen, die alle aspecten van hun “kringlooptaak” perfect volbrachten.
Aangetrokken door de landelijke charmes die uitgaan van een wakende haan temidden van zijn scharrelende hennen en tegelijkertijd gemotiveerd om ook een klein deeltje van het levend erfgoed te helpen bewaren, zijn we overgestapt op raskippen.
Met de komst van de moderne leghybriden, zijn de meeste raskippen enkel behouden gebleven dankzij de vele liefhebbers. Hierdoor zijn verscheidene van de oorspronkelijke nutsrassen -met het oog op wedstrijden en tentoonstellingen- vooral verder geselecteerd op de uiterlijke raskenmerken. Dit gebeurde niet zelden ten koste van bijvoorbeeld de eigenschappen als legras.
Vermits we weliswaar “mooie” kippen wensten, maar tevens een aanvaardbare productiviteit nastreefden, hebben we toch wel wat moeten zoeken.
Uiteindelijk is onze keuze gevallen op de Barnevelder.
Dit blijkt een ras te zijn waarvoor nog vrij eenvoudig aan goede legstammen te komen is. Bovendien is de Barnevelder een mooi en tevens makkelijk te houden, vitaal en gehard hoen.
Zoals voor de meeste nutsrassen, is ook bij de creatie van het Barnevelderras de “onproductieve” neiging tot broedsheid er grotendeels uitgeselecteerd.
Vermeerdering kan dus best gebeuren door kunstmatig broeden of via natuurlijke broed met behulp van een broedster van een ander ras.
Voor dat doel houden we enkele Zijdehoenders. Deze staan bekend om hun frequente en volhardende broedsheid, waardoor ze reeds vele generaties lang worden ingezet om de eieren van de meest uiteenlopende hoendersoorten uit te broeden.
Kippen mogen zeker niet ontbreken in een volwaardige, ecologische kringlooptuin.
Ze verwerken een groot deel van je tuinafval, zorgen voor kwaliteitsmest en voorzien je gedurende het grootste deel van het jaar van heerlijke scharreleitjes.
Oorspronkelijk hielden we hybride leghennen, die alle aspecten van hun “kringlooptaak” perfect volbrachten.
Aangetrokken door de landelijke charmes die uitgaan van een wakende haan temidden van zijn scharrelende hennen en tegelijkertijd gemotiveerd om ook een klein deeltje van het levend erfgoed te helpen bewaren, zijn we overgestapt op raskippen.
Met de komst van de moderne leghybriden, zijn de meeste raskippen enkel behouden gebleven dankzij de vele liefhebbers. Hierdoor zijn verscheidene van de oorspronkelijke nutsrassen -met het oog op wedstrijden en tentoonstellingen- vooral verder geselecteerd op de uiterlijke raskenmerken. Dit gebeurde niet zelden ten koste van bijvoorbeeld de eigenschappen als legras.
Vermits we weliswaar “mooie” kippen wensten, maar tevens een aanvaardbare productiviteit nastreefden, hebben we toch wel wat moeten zoeken.
Uiteindelijk is onze keuze gevallen op de Barnevelder.
Dit blijkt een ras te zijn waarvoor nog vrij eenvoudig aan goede legstammen te komen is. Bovendien is de Barnevelder een mooi en tevens makkelijk te houden, vitaal en gehard hoen.
Zoals voor de meeste nutsrassen, is ook bij de creatie van het Barnevelderras de “onproductieve” neiging tot broedsheid er grotendeels uitgeselecteerd.
Vermeerdering kan dus best gebeuren door kunstmatig broeden of via natuurlijke broed met behulp van een broedster van een ander ras.
Voor dat doel houden we enkele Zijdehoenders. Deze staan bekend om hun frequente en volhardende broedsheid, waardoor ze reeds vele generaties lang worden ingezet om de eieren van de meest uiteenlopende hoendersoorten uit te broeden.
In het najaar van 2006 hebben we onze huidige toom Barnevelders samengesteld uit een onverwante haan en vijf hennen, afkomstig uit nog twee andere, onverwante stammen. De oudste hennen zaten bij aankoop tegen de leg aan en zijn dan ook kort daarna beginnen leggen.
Ongeveer gelijktijdig hebben we de Zijdehoenders gekocht, waarvan de eerste ook kort daarna met leggen zijn begonnen.
Het was de bedoeling om het volgende seizoen, bij optredende broedsheid, voor de allereerste keer te kweken.
14 januari 2007
Het is amper half januari en toch is er al een eerste van onze zijdehoenders broeds.
Nadat ze haar hormonale toestand aangegeven had door gedurende 2 dagen het legnest volhardend bezet te houden, heb ik haar apart gezet.
Omdat het misschien toch nog kan gaan winteren dit jaar, heb ik ze in het bijgebouw ondergebracht. Daar kan ze nu ongestoord en beschut tegen weer en wind verder broeden.
De verhuis liep rimpelloos en de hen heeft haar nieuwe nest (inclusief tijdelijke kalkeieren) onmiddellijk aanvaard.
15 januari 2007
Deze ochtend -een volle dag na de verhuis- zijn de kalkeieren dan vervangen door 5 broedeieren van onze Barnevelders.
De natuurlijke eieren van een zijdehoen zijn beduidend kleiner dan deze van een Barnevelderhen. Om zeker te zijn van een optimale bebroeding, heb ik me tot 5 eieren beperkt. Ondertussen denk ik dat de hen er wel enkele meer had aangekund. Dat zal dan maar voor een volgende gelegenheid zijn.
Hopelijk zijn de Barneveldereieren allemaal bevrucht, zo vroeg op het jaar. Ik heb de haan zijn hennen nog niet veel zien treden. Het is nu dus met spanning wachten op het schouwen van de eieren na de eerste week broeden...
16 januari 2007
De hen is ondertussen al enkele dagen broeds en zit onafgebroken -eerst op het legnest; daarna op haar broednest- zonder eraf te komen om te eten, te drinken of om zich te ontlasten. Daarom heb ik haar deze ochtend van haar nest genomen en bij de voer- en drinkbakjes gezet. Het duurde wel even eer de broedster uit haar roes ontwaakte. Pas na een tiental minuten heeft ze dan toch wat gegeten en gedronken, om vervolgens met stramme poten terug op haar nest te kruipen.
17 januari 2007
Ook op deze ochtend hetzelfde ritueel: de halfverdoofde hen onder licht protest van haar nest plukken en bij de bakjes neerzetten. Na een kwartiertje sukkelt ze dan weer naar haar knusse nestje.
Veel drinken of eten heeft ze blijkbaar niet nodig in deze toestand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten